ဒူဘုိင္းေရာက္ ျမန္မာလုပ္သားမ်ား ဆက္လက္႐ုန္းကန္ၾကဦးမည္

နန္းေဒဝီ

ေသာၾကာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ 04 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 14 နာရီ 03 မိနစ္

နယူးေဒလီ (မဇိၥ်မ) ။ ။ ေရနံျဖင့္ ခ်မ္းသာေနသည့္ အာရပ္ေစာ္ဘြားမ်ား ျပည္ေထာင္စု - UAE ႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္ဒူဘိုင္းရွိ ၾကယ္ငါးပြင့္ဟုိတယ္တြင္ သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္ကို လုပ္အားခ နည္းပါးစြာျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေနရသည့္ ကိုေနာင္ဝင္း (နာမည္ေျပာင္း) သည္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ခ်င္ေသာ္လည္း မိသားစု စီးပြားေရး ေနာက္ခံမရွိသျဖင့္ ေအာင့္အီးကာ ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ရဦးမည္ဟု ရင္ဖြင့္ေလသည္။ “တလ ဒါဟန္ (Dirhams) ၉၇၁ (က်ပ္ ၁ သိန္း ၈ ေသာင္းေက်ာ္) ရတယ္။ အားလံုးကို အိမ္ပို႔တယ္။ တခါတေလ ဧည္႔သည္ေပးတဲ့ tips ေလးနဲ႔ လိုအပ္တဲ့ အဝတ္အစား၊ ေစ်းေပါတဲ့ ဟာေလးေတြ ဝယ္ဝတ္တယ္” ဟု သားသမီး ၃ ဦး၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ ကိုေနာင္ဝင္းက ရယ္ေမာရင္း ေျပာဆိုသည္။ ပြဲဦးထြက္ ျပည္ပအေတြ႔အႀကံဳအျဖစ္ ဒူဘိုင္းၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိေနသည့္ သူက Grosvenor House ဟိုတယ္တြင္ သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္ကို တေန႔လွ်င္ ၉ နာရီခဲြၾကာ လုပ္ကိုင္ေနရေသာ္လည္း အခက္အခဲမရွိေၾကာင္း စိတ္အားထက္သန္စြာ ေျပာသည္။ “က်ေနာ့္သူေ႒းကလည္း က်ေနာ့္ကို သေဘာက်တယ္။ အလုပ္တိုင္းကို က်ေနာ္ လုပ္ႏိုင္တယ္။ ဘာမွ အခက္အခဲ မရွိဘူး” ။ Grosvenor House ဟိုတယ္ႏွင့္ ၎ႏွင့္ဆက္စပ္ေနသည့္ Le Meridien ဟုိတယ္တို႔တြင္ ျမန္မာလုပ္သား ဦးေရ ၄၀ ထက္မနည္း ရွိေနၿပီး၊ အမ်ားစုမွာ ေအာက္ေျခသိမ္း အလုပ္မ်ားျဖစ္သည့္ သန္႔ရွင္းေရး၊ ဧည့္ႀကိဳ၊ မီးဖိုေခ်ာင္ အကူလုပ္သား စသည့္ အလုပ္အကိုင္မ်ား လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။ ျမန္မာမ်ား အပါအဝင္ အိႏိၵယ၊ ပါကစၥတန္၊ ဖိလစ္ပိုင္ အစရွိသည့္ ႏုိင္ငံသားမ်ားကို ဟိုတယ္က ေနထိုင္ရန္ အခန္းမ်ား ေပးထားသည့္အျပင္ စားေသာက္ေရးအတြက္မူ မပူပင္ရေၾကာင္း သူက ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဟိုတယ္အေတြ႔အႀကံဳ ရင့္က်က္သူျဖစ္ၿပီး၊ လက္ရိွ ၿမိဳ႕ေတာ္ဒူဘိုင္းရွိ Jumeriah Essex House ဟိုတယ္တြင္ လာေရာက္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ဂ်ာ အတြက္မူ အစားအေသာက္အတြက္ အခက္ေပြေနရသည္။ “ဟိုတယ္က ေကြ်းတဲ့အစားအစာကို မစားႏုိင္ဘူး။ အေမႊးအႀကိဳင္ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ အစားအေသာက္ ခက္တယ္။ က်န္တာ အားလံုးအဆင္ေျပတယ္” ဟု ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ျမန္မာျပည္ရွိ မိသားစုမ်ားထံ အလည္အပတ္ ျပန္သြားေလ့ရွိသည့္ သူက ေျပာဆိုသည္။ အစၥလာမ္ႏုိင္ငံအျဖစ္ ေၾကညာထားသည့္ UAE ႏုိင္ငံမွ ဒူဘိုင္းျပည္နယ္ထဲတြင္ ခရစ္ယာန္၊ ဟိႏၵဴ၊ ဆစ္ခ္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားလည္း ေနထုိင္လ်က္ရွိရာ သတ္မွတ္ထားသည့္ ပြဲေတာ္ေန႔ရက္မ်ားမွလြဲ၍ ဝတ္စားဆင္ယဥ္မႈ ကန္႔သတ္ထားျခင္း မရွိေၾကာင္း ဂ်ာက ေျပာသည္။ “ဒီမွာက ဟိုတယ္ ယူနီေဖာင္း ဝတ္ရတယ္။ အျပင္ထြက္လည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပါပဲ။ ေဒသခံ အမ်ဳိးသမီးေတြေတာင္ မ်က္ႏွာဖံုးတာမ်ဳိး မရွိဘူး။ ေခါင္းၿမီးၿခံဳတာက လြဲလို႔ေပါ့။ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ေန႔ဆိုရင္ ဟိုတယ္က ႏိုင္ငံျခားသား (အမ်ဳိးသမီး) ေတြကို တေခ်ာင္းႀကိဳးဝတ္တာတို႔၊ စကပ္တအားတုိတာမ်ဳိး မဝတ္ဖို႔ ေျပာရပါတယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။ ဒူဘိုင္းၿမိဳ႕တြင္ ေရာက္ရွိေနသည္မွာ ၇ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည့္ ဂ်ာသည္ အျခားကုမၸဏီမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၃၀၀ ခန္႔ႏွင့္အတူ ကုမၸဏီက ေပးထားသည့္ Oasis Village တိုက္ခန္းေဆာင္တြင္ အတူတကြ ေနထိုင္ရသည္။ “တေယာက္ တေနရာစီ အလုပ္လုပ္ၾကတာ။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ဟိုတယ္၊ Mall ေတြမွာ အေရာင္းစာေရးေတြ လုပ္ၾကတယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ တခ်ဳိ႕ လုပ္ၾကတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။ ေရနံျဖင့္ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝသည့္ ႏုိင္ငံအျဖစ္ UAE ကို လူသိမ်ားေသာ္လည္း ၿမိဳ႕ေတာ္ဒူဘိုင္းတြင္ ကမၻာ့အျမင့္ဆံုး ေမွ်ာ္စင္ၾကီး ေဆာက္လုပ္မႈ အပါအဝင္ အိမ္ေျမေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ႀကီးထြားလာမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၆၀ ဘီလီယံခန္႔ ေႂကြးၿမီျပႆနာျဖင့္ လတ္တေလာ ရင္ဆုိင္ေနရသည္။ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ဒူဘုိင္းရွိ ဖိလစ္ပိုင္ အလုပ္သမား ၂ သိန္း ၅ ေသာင္းေက်ာ္မွာ အလုပ္အကိုင္ ဆံုး႐ႈံးမႈႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ဖြယ္ရွိသျဖင့္ အလုပ္အကိုင္အသစ္မ်ား စီစဥ္ထားရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ယမန္ေန႔က ဖိလစ္ပိုင္ၿမိဳ႕ေတာ္ မနီလာၿမိဳ႕ထုတ္ Asia News သတင္းစာထဲတြင္ ေရးသားထားသည္။ ျမန္မာလုပ္သားမ်ားလည္း အလုပ္အကိုင္အတြက္ စုိးရိမ္ပူပန္ေသာ္လည္း ယေန႔ထိ အလုပ္ထုတ္ခံရသူ မရွိေသးေၾကာင္း ျမန္မာမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။ ျမန္မာျပည္ရွိ ျပည္ပအလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြေရး ကုမၸဏီ အမ်ားစုကမူ ကာတာႏွင့္ ဒူဘိုင္းတြင္ လုပ္ခလစာ နည္းပါးျခင္းႏွင့္ စီးပြားေရး က်ဆင္းလာျခင္းေၾကာင့္ အလုပ္သမား ပို႔ေဆာင္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္နားထားၿပီး၊ စကၤာပူႏွင့္ မေလးရွားကိုသာ အပို႔မ်ားေနသည္။ “အရင္ကေတာ့ ေခတ္စားတယ္။ မလုပ္တာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ရွိၿပီ။ အရင္က တႏွစ္ကို ၃၀ ေက်ာ္ ပို႔တယ္။ ရတဲ့ လခေတြက နည္းတာနဲ႔၊ အရင္ကလို ဟုိဘက္ကလည္း Demand (ေတာင္းဆိုမႈ) မရေတာ့ဘူး” ဟု ရန္ကုန္တိုင္း ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ Royal Pole Star ကုမၸဏီမွ မန္ေနဂ်ာက မဇိၥ်မကို ေျပာသည္။ အလားတူပင္ ထိုၿမိဳ႕နယ္အတြင္း တည္ရွိသည့္ Virtue International Limited မွ တာဝန္ရွိသူ တဦးကလည္း “ဒီလထဲမွာပဲ ဒူဘိုင္းကေန ၁၀၀ ျပန္လႊတ္မယ္လို႔ ဟိုဘက္က ေအးဂ်င့္က အေၾကာင္းၾကားထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုလ ပထမအပတ္အတြင္း ျမန္မာလုပ္သား ၂၀၀ ေက်ာ္ကို ဒူဘိုင္းၿမိဳ႕မွ ေအးဂ်င့္မ်ားက လာေရာက္၍ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ကာ ေရြးခ်ယ္သြားမည္ဟု ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ရွိ Danar ကုမၸဏီီက ဆိုသည္။ “ေလွ်ာက္ထားတာက အမ်ားႀကီးပဲ။ အမ်ဳိးသား ၁၅၀ နဲ႔ အမ်ဳိးသမီး ၁၀၀ဘဲ ေခၚမယ္။ လာမယ့္ႏွစ္ မတ္လမွာလည္း ေနာက္ထပ္တသုတ္ အင္တာဗ်ဴး လာလုပ္ဦးမယ္။ အဓိက အဂၤလိပ္စကားတတ္ဖို႔ လိုမယ္၊ ဉာဏ္စမ္းေလးေတြ ေျဖခိုင္းတာမ်ဳိး ရွိမယ္” ဟု ထိုကုမၸဏီမွ တာဝန္ရွိသူ တဦးက ေျပာသည္။ ေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ အလုပ္သမားမ်ားက ဝန္ေဆာင္ခအျဖစ္ ကုမၸဏီသို႔ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၂၀၀ စီ ေပးေဆာင္ရမည္ျဖစ္ကာ ထိုထဲတြင္ ဒူဘုိင္းေအးဂ်င့္သို႔ ေပးရမည့္ ေငြေၾကးႏွင့္ ေလယာဥ္စရိတ္လည္း ပါဝင္ၿပီးျဖစ္မည္ဟု သူက ဆုိသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ၄ ႏွစ္ခန္႔က ဒူဘိုင္းသို႔ အလုပ္လုပ္ကိုင္မည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကို သက္ဆုိင္ရာ ဒူဘိုင္း ကုမၸဏီမ်ားက ေလယာဥ္စရိတ္မ်ားကို ႀကိဳတင္စိုက္ထုတ္ေပးခဲ့ၿပီး၊ ျမန္မာကုမၸဏီမ်ားက တဦးလွ်င္ ဝန္ေဆာင္ခအျဖစ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄၀၀ သာ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ဒူဘိုင္းရွိ ျမန္မာလုပ္သားမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ ကုမၸဏီမ်ားက ၂ ႏွစ္ တႀကိမ္ႏႈန္းျဖင့္ ျမန္မာျပည္သို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခြင့္ ျပဳသည့္အျပင္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ပါမစ္ (WP) ကို ၃ ႏွစ္ တႀကိမ္ သက္တမ္းတိုးေပးေလ့ရွိသည္။ “၂ ႏွစ္ တႀကိမ္ သြားရင္ေတာ့ သူတို႔ စိုက္ေပးတယ္။ တႏွစ္အတြင္း ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ ကိုယ္သြားခ်င္ရင္ ကုန္က်စရိတ္ သူတို႔မေပးဘူး။ နာဂစ္တုန္းက မိသားစုနဲ႔ အဆက္အသြယ္မရေတာ့ က်ေနာ့္ကို ျပန္ခြင့္ေပးတယ္။ ေလယာဥ္စရိတ္လည္း ထုတ္ေပးတယ္” ဟု ကိုေနာင္ဝင္းက ဆိုသည္။ “ကိုယ့္ဆႏၵဆိုရင္ ဒီမွာ မေနခ်င္ပါဘူး။ မိသားစုဝင္ေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ဖို႔ ႏွစ္တုိင္း အိမ္ျပန္ခ်င္ပါတယ္” ဟု သူ႔ဆႏၵကို ေျပာျပသည္။ ရရွိသည့္ လုပ္အားခ နည္းေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္ က်န္ရစ္ေနသည့္ မိသားစုဝင္မ်ား၏ စားဝတ္ေနေရးႏွင့္ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္၏ တရိပ္ရိပ္တက္ေနဆဲ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကို အမီလိုက္ႏိုင္ရန္ ကိုေနာင္ဝင္း အပါအဝင္ ဘဝတူ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ဒူဘိုင္းတြင္ ဆက္လက္၍ ႐ုန္းကန္ေနရဦးမည္သာ ျဖစ္သည္။ (ရဲရင့္ေအာင္ တည္းျဖတ္သည္။)